一段感情唔應該用眼淚交換, 我係你身上仲可以花多幾多時間? 夠了...
今天你講: 我愛你! 我聽到, 覺得好討厭, 點解你講得出? 點解要咁對我? 點解? 點解?
步伐唔同, 方向唔同, 我地仲可以一齊走? 我堅持, 因為你為我煮過飯, 我放工返黎, 見到屋企已變得整齊, 我唔舒服, 你送我入醫院, 哈, 吹頭, 我鐘意你幫我吹頭, 你捉住我手, 同我媽講會照顧我, 你仲記得嗎? 太耐了, 你應該唔記得, 依家我地就連朋友都不如....
平日, 你忙, 我忍, 我自己照顧自己, 我肺炎, 你無睇過我一眼, 因為你唔係醫生, 你唔會醫好我, 我忍, 生日, 大時大節, 多謝你送比我無限孤寂, 我有事, 多謝你既無情, 呢一年, 我反省, 我怪自己, 點解唔可以好好體諒你, 你做錯, 一定係我唔好...
今日, 我感覺到了, 你愛你自己比愛我多10萬倍, 原來即使我用我既全部, 都無可能換到你既擁抱, 我所做既事都換唔到你一刻感動, 我唔想放手, 不如你自己離開吧...求你...求你將我當係一個人...我真係好難受, 求求你.......
我有事, 你唔想知, 你以後都唔會知.....